drogi II
mający wysoką cenę
Na nich, myślisz, iż rojem usiadły motyle, Trzepiecąc skrzydełkami, na których się mieni Z rozmaitością tęczy blask drogich kamieni (II) Kulbaczka wąska, modą z turecka kozacką, Kula na przodzie, w kuli są drogie kamienie, Poduszeczka z rubrontu wyścieła siedzenie (XI) I utkaną z jedwabiu smycz, której robota Równie droga jak kamień, co się na niej świeci (XI). Powiedz, czem ci ten drogi dar mam wynagrodzić I czem twoje sieroctwo i wdowstwo osłodzić? (XII) Z zadziwieniem na wielki serwis poglądali, Którego równie drogi kruszec jak robota (XII).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Człowiek pracujący ↔ Handel, finanse